خورشید گرفتگی پس فردا در خراسان رضوی ۵۷ درصد است
تاریخ انتشار: ۳۰ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۳۳۹۲۳۰
محمد هادی طباطبایی یزدی روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: بر اساس نقشه های نجومی و محاسبات انجام شده، ساعت ۹ و ۱۰ دقیقه روز یکشنبه اول تیر، ماه با گذر در مدار خود در راستای خورشید قرار گرفته و با لبه خورشید تماس خواهد داشت و آغاز خورشید گرفتگی قابل مشاهده در استان خراسان از این ساعت خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: حداکثر گرفت خورشید در ایران در منطقه چابهار(جنوب شرقی کشور) با ۹۵ درصد گرفتگی خواهد بود و تیم‌های رصدی و نجومی برای مشاهده و ضبط آخرین خورشید گرفتگی ایران در قرن ۱۴ شمسی به این منطقه سفر خواهند کرد.
رییس مرکز آسمان نمای دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به مسیر حرکت این رخداد نجومی گفت: این خورشید گرفتگی از نوع حلقوی است و سایه ماه از سمت غرب کشور وارد ایران شده و به سمت شرق حرکت خواهد کرد بر همین اساس بین ساعت ۹ صبح تا ۱۲ ظهر در بیشتر نقاط کشور آخرین خورشید گرفتگی قرن در ایران قابل مشاهده است.
طباطبایی با اشاره به این پدیده نادر نجومی افزود: خورشید گرفتگی حلقوی نسبت به سایر خورشید گرفتگی‌ها نادر است و بر اساس دوره‌های ساروسی نجوم، تا ۱۴ سال آینده یعنی سال ۲۰۱۳ هیچ خورشید گرفتگی در کشور ما رخ نخواهد داد اما در آن زمان شاهد خورشید گرفتگی کاملی بر روی کشور خواهیم بود.
وی ادامه داد: به صورت متوسط هر یک سال و نیم ی کبار شاهد خورشید گرفتگی در نقطه‌ای از زمین خواهیم بود که بر اساس محاسبات نجومی زمان و مکان آن مشخص می‌شود.
رییس مرکز آسمان نمای دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به کسوف پنجم دی ماه سال گذشته گفت: بر حسب اتفاق، این دو خورشید گرفتگی به صورت حلقوی در ایران رخ داد چون هر ۱۰۰ سال یک بار این حالت پیش می آید.
طباطبایی افزود: در خورشید گرفتگی، مدار حرکتی ماه بین زمین و خورشید قرار می‌گیرد و سایه ماه بر روی زمین باعث می شود تا قسمتی از زمین در تاریکی قرار گیرد.
وی ادامه داد: در خورشید گرفتگی حلقوی، ماه در مداری دورتر از زمین نسبت به مواقع دیگر قرار دارد و به عبارتی در اوج مدار خود قرار دارد و چون اندازه و قطر ظاهری ماه کوچکتر از خورشید است در زمانی که با خورشید هم مرکز می‌شود توانایی پوشاندن کامل قطر خورشید را ندارد و دور ماه حلقه‌ای درخشان از نور خورشید باقی می ماند که به خورشید گرفتگی حلقوی معروف است.
این رصد گر نجوم گفت: رصد خورشید گرفتگی بدون تجهیزات مناسب، باعث آسیب شدید نور ماورا بنفش و مادون قرمز خورشید به چشم می شودکه این صدمات مستعد ایجاد آب مروارید در چشم افراد می‌شود و این که برخی افراد علاقه مند به دیدن خورشیدگرفتگی از وسایلی مانند سی. دی، فلاپی و عینک جوشکاری استفاده می‌کنند کار درستی نیست چون برای دین این پدیده نجومی باید از فیلتر مایلار و یا عینک های مخصوص خورشید گرفتگی استفاده کرد.
طباطبایی یزدی افزود: برای رصد خورشید گرفتگی با تلسکوپ هم نیاز به استفاده از فیلتر وجود دارد زیرا کارکرد تلسکوپ مانند ذره‌بین است که نور را جمع می‌کند و به همین دلیل امکان صدمه زدن آن به چشم نیز وجود دارد.
وی با اشاره به این که خورشید نسبت به سایر اجرام آسمانی نزدیک زمین بیشترین شدت نور را دارد اضافه کرد: به رصدگران پدیده‌های نجومی نیز توصیه می‌شود حتی با استفاده از فیلتر و وسایل نجومی به صورت طولانی مدّت به خورشید نگاه نکنند. برچسب‌ها مشهد سیارات خورشیدی رخداد های نجومی دانشگاه فردوسی مشهد
منبع: ایرنا
کلیدواژه: مشهد دانشگاه فردوسی مشهد مشهد دانشگاه فردوسی مشهد خورشید گرفتگی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۳۳۹۲۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تازه‌ترین نظریه توطئه: ما دو خورشید داریم که دومی پشت اولی پنهان شده!
به گزارش خبرآنلاین، گروه فیس‌بوکی «پیروان ناشناس نیبیرو» به‌تازگی نسخه دیگری از تئوری توطئه مبتنی بر «دو خورشید در منظومه شمسی» منتشر کرده‌اند. شواهد نظریه‌پردازان این تئوری، هاله‌ای از نور است که گاهی در اطراف خورشید دیده می‌شود؛ حال آن‌که این نور درواقع پدیده‌ای جوی است و ده‌ها سال است که منجمان آن را با عنوان «هاله خورشیدی» می‌شناسند.هاله، حلقه‌ای از نور است که با شکست یا بازتاب آفتاب و مهتاب (نور خورشید یا ماه) در برخورد با بلورهای یخ پراکنده در لایه‌های فوقانی جو (معمولاً پرده نازک ابرهای سیروس) شکل می‌گیرد. هاله معمولاً به شکل حلقه‌ای سفید و روشن دیده می‌شود (اثر بازتاب) و بعضی وقت‌ها طیف رنگین‌کمانی نیز در آن پدیدار می‌شود (شکست).
سابقه تاریخی
ادعای وجود ۲ خورشید، مسبوق به سابقه است. سال ۲۰۱۶ (۱۳۹۵) و در حین پخش زنده گذر سیاره عطارد از مقابل خورشید، اخترشناسی به نام «پل کاکس» در حال توضیح ماجرا بود که جسمی کروی روی نمایشگر ظاهر شد. این جسم احتمالاً خطای نوری بود و کاکس به شوخی گفت: «ممکن است بپرسید که این جرم گرد بزرگ در سمت راست خورشید چیست؟ خب، این خورشید دوم ماست! نمی‌دانم که آیا از وجود خورشید دوم اطلاع داشتید یا نه؛ اما این خورشید دوم واقعا وجود دارد و معمولاً از دید ما زمینی‌ها پنهان است. ناسا و دیگر سازمان‌های فضایی معمولاً این چیزها را از ما پنهان می‌کنند».
نظریه‌پردازان توطئه، این شوخی کاکس را به عنوان اثباتی بر وجود خورشید دوم، علم عثمان کرده‌اند.
چرا خورشید دوم وجود ندارد؟
صدالبته که تئوری توطئه وجود ۲ خورشید در منظومه شمسی، نشانی از حقیقت ندارد و دلایل علمی متقنی بر عدم وجود آن در دست داریم.
اخترشناسان از قرن نوزدهم توانسته‌اند با تحلیل اختلالات جزئی در مدار حرکت سیارات، وجود اجرام دیگر را پیش‌بینی کنند. نخستین آنها سیاره نپتون بود که موقعیت آن با رصد اختلالات حرکت سیاره اورانوس به‌دقت مشخص شد و طی چند ساعت رصد، کشف شد. بررسی اختلالات مداری سیاره عطارد به شکل‌گیری نظریه نسبیت عام انجامید و بررسی اختلالات اجرام فرانپتونی و کمربند کایپر، احتمال وجود سیاره نهم را افزایش داده است.
این درحالی است که اگر ستاره دیگری در منظومه شمسی بود، اختلالات به‌مراتب شدیدتری در مدار حرکت سیارات ایجاد می‌کرد، مدار زمین و دیگر اجرام دیگر ثابت نمی‌ماند (این موضوع به مسئله ۳جسم معروف است و شما می‌توانید در سریال مسئله ۳ جسم، جزئیات بیشتری از این مسئله را به زبان ساده ببینید).
از سوی دیگر، زمین و خورشید در وضعیت قفل‌شدگی گرانشی با یکدیگر قرار ندارند. قفل‌شدگی گرانشی، پدیده‌ای است که در ماه، قمر زمین هم می‌بینیم و بر اساس آن، دوره گردش وضعی و انتقالی ماه به دور زمین برابر است، به همین دلیل است که ما از روی زمین فقط یک نیمه ماه را می‌توانیم ببینیم و از سطح ماه، زمین جایگاه ثابتی در آسمان دارد. اگر خورشید دوم بخواهد طوری حرکت کند که از نگاه ما زمینی‌ها همواره پشت خورشید باقی بماند، فضاپیماهایی که به دور خورشید، عطارد، ناهید، مریخ، مشتری و زحل چرخیده‌اند می‌بایست نشانی از آن می‌دیدند و این درحالی است که هیچ فضاپیمایی، حتی آن‌هایی که پشت خورشید را رصد کرده‌اند (!)، نشانی از ستاره دیگر ندیده‌اند.
درست است که حدود نیمی از ستارگان آسمان، ستارگان دوتایی یا چندتایی هستند، اما خورشید ما جزو دسته ستارگان منفرد است و با توجه به وضعیت حرکت ستارگان همسایه، تا آینده قابل‌پیش‌بینی بعید است که ستاره دیگری به خانواده منظومه شمسی افزوده شود.
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904183
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد